Popularna współczesna ramoneska różni się od swojego pierwowzoru – kurtki motocyklowej. Powstała z myślą o miłośnikach jednośladów, ale przez ostatnie dekady była kojarzona z różnymi stylami, a aktualnie przez wielu miłośników mody jest uznawana za klasykę. Przez lata nie tylko nie straciła na uroku, ale i zyskała na popularności.
Co wspólnego mają The Ramones z męską kurtką ramoneską?
Członkowie amerykańskiego punkrockowego zespołu o nazwie The Ramones, który powstał w latach 70. XX, konsekwentnie pojawiali się na scenie w jasnych T-shirtach, jeansach i czarnych skórzanych kurtkach – dlatego tę część garderoby zaczęto nazywać ramoneską. Prawda jest jednak taka, że poza słynnym image’em nie mieli oni nic wspólnego z jej powstaniem.
Projektantem, który powołał kurtkę do życia, był Irving Schott, który razem z bratem prowadził niewielką firmę o nazwie Schott Bros. W 1928 roku, na zasadzie współpracy z firmą zajmującą się sprzedażą słynnych motocykli marki Harley-Davidson, bracia stworzyli doskonały prototyp skórzanej kurtki, która była przeznaczona dla miłośników tych pojazdów.
Jakie cechy są charakterystyczne dla męskiej ramoneski?
Pierwowzór dzisiejszej męskiej kurtki ze skóry wyróżniał się kilkoma cechami, wśród których można wymienić:
- materiał: skóra końska,
- metalowy zamek błyskawiczny wszyty po ukosie przez całą długość,
- suwaki przy końcu rękawów,
- wszyty pas z metalową klamrą u dołu kurtki, który pozwalał na takie dopasowanie szerokości, aby uniemożliwić dostawanie się pod spód wiatru,
- kieszenie zamykane na zamek błyskawiczny,
- specjalna kieszeń na zapalniczkę (w tamtych czasach większość obywateli Stanów Zjednoczonych paliła papierosy, więc było to absolutnie uzasadnione),
- kołnierz oraz naramienniki jako element dekoracyjny inspirowany modą wojskową.
Popularność kurtki zaprojektowanej przez Schotta zwiększyła się jeszcze bardziej, kiedy młody i przystojny Marlon Brando pojawił się w niej na ekranach kin w dramacie Dziki. Zagrał tam Johnego, przywódcę gangu motocyklowego, który zakochał się w córce szeryfa. To były lata 50., a taka stylówka stała się idealnym symbolem buntu wśród młodych ludzi.
Męska ramoneska to klasyk, który doczekał się wielu wariacji, ale w tradycyjnym wydaniu nigdy nie wychodzi z mody
Ewolucja designu męskiej ramoneski
Od lat 50. ramoneska nie kojarzyła się już tylko z motocyklistami czy słynnymi ludźmi z Hollywood. Chętnie nosiły ją osoby związane z kulturą rockową, punkową czy metalową. Okazała się naprawdę uniwersalna, ale wciąż kojarzyła się z buntem i nonkonformizmem. Pasowała do trampek, długich włosów, glanów, irokezów, T-shirtów, koszul w kratę, samodzielnie farbowanych ubrań, dziurawych jeansów, naszywek oraz butów podbijanych blachą. Krótko mówiąc: pasowała do wszystkich tych, którzy chcieli wyrazić siebie i poczuć wolność w czasach, kiedy tej wolności często brakowało.
Przełom nastąpił w latach 90. XX wieku, kiedy ramoneska częściej zaczęła się pojawiać na ulicach – noszona przez osoby nieprzynależące do żadnej z subkultur. Na początku nowego millenium częściej pojawiała się w stylizacjach codziennych np. z martensami i tych bardziej eleganckich. Łączono ją z koszulami, a jeansy chętnie zamieniano np. na spodnie typu chino. Doczekała się też wielu wariacji w zakresie kolorystyki i fasonu. Nowoczesne i klasyczne męskie kurtki ramoneski oferuje np. sklep Denley.
Kurtka ramoneska męska – skóra naturalna to konieczność?
Aktualnie nieco „ugrzeczniona” wersja męskiej kurtki ramoneski nadal jest w modzie i ma się świetnie. Dostępnych jest sporo fasonów i opcji kolorystycznych. Dodatkowo, ze względu na zmiany w świadomości konsumenckiej i troskę o dobrostan zwierząt, wiele (jeśli nie większość) kurtek tego typu wykonuje się ze skór syntetycznych.
Czarna męska ramoneska zapinana na zamek
